شناسایی و اولویت بندی معیارها و شاخص های مؤثر در فرآیند تحقق پذیری پروژه های طراحی شهری در ایران

به موازات ارتقاء جایگاه طراحی شهری در نظام برنامه ریزی کشور، توجه به فرآیند تحقق پذیری آن از اهمیت به سزایی برخوردار است. چه بسیار پروژه های طراحی شهری که علی رغم نیاز مبرم به آن ها جهت رفع کمبودها و نارسایی های محیط شهرهای معاصر کشورمان، به دلیل ضعف اساسی در تعریف، تهیه و تصویب به اجرا نرسیده اند. عدم اجرای پروژه های مذکور سبب کاهش کیفیت فضاهای عمومی شهرها و نارضایتی عموم شهروندان شده و مدیران شهری را بر آن داشته است که با تجدید نظر در فرآیند اجرایی پروژه ها در پی یافتن دلایل اصلی کاهش تحقق پذیری باشند. از این رو مطالعه فرآیند تحقق این قبیل پروژه ها از ضروریات پژوهش های شهرسازی کشور می باشد. بر این اساس پژوهش حاضر تلاشی برای شناسایی و اولویت بندی معیارها و شاخص های مؤثر در این فرآیند می باشد. بدین منظور، با استفاده از مطالعات اسنادی و با مروری بر متون مربوطه، ابتدا به تدوین چارچوب نظری پرداخته، سپس با استفاده از روش تحلیلی  تطبیقی و مرور مستندات و آراء مشابه سایر اندیشمندان، معیارها و شاخص های اولیه مشخص شد. سپس به منظور بومی سازی و انطباق با زمینه ایران، معیارها و شاخص های مذکور با روش مصاحبه با صاحب نظران تدقیق و تکمیل شد. در نهایت میزان اهمیت هر یک از معیارها و شاخص ها به وسیله پرسشنامه توسط بازیگران اصلی پروژه های طراحی شهری ایران تعیین شده و اولویت بندی انجام یافت. یافته های پژوهش نشان داد در شرایط موجود طراحی شهری ایران، معیار صلاحیت کارفرما و مدیریت پروژه، مشارکت عمومی و شاخص های مربوطه بالاترین میزان اهمیت و معیار میزان تعامل قانونی، پشتیبانی علمی  آکادمیکی و شاخ صهای مربوطه کمترین اهمیت را از نظر بازیگران اصلی دارا می باشند.